Er bestaan tegenwoordig verschillende methoden voor versiering. Bijoux sieraden versieren kleding en het sieraad wordt gedragen in overeenstemming met de te versieren outfit. Zonder het juiste kostuum kan een sieraad helemaal niet worden gedragen. Juwelen vormen dus een belangrijk onderdeel van de kledingindustrie.
Het was in de renaissance dat men juwelen begon te dragen die symbolen van rijkdom en prestige droegen. In de Elizabethaanse tijd was er een hoge standaard van fatsoen verbonden aan het dragen van juwelen. Er was een scheidingslijn tussen wat aanvaardbaar was om te dragen bij een retuded kostuum (vrouwenjurken) en wat aanvaardbaar was om te dragen bij een met juwelen versierde retaganda (het mannenkostuum). Juwelen veranderden met het verstrijken van de tijd. Het verloor iets van zijn zinnelijkheid en werd objectief en nuttig. In de negentiende eeuw was het buitengewoon populair in Engeland, vooral in de kunst en de amusementswereld. In de Victoriaanse en Edwardiaanse tijd waren juwelen extreem duur en alleen van hoge kwaliteit. Juwelen verloren hun precisie en elegantie en werden veel pragmatischer. In het begin van de jaren 1900 verloor het veel van zijn waargenomen waarde als maatstaf voor de grote Britse mode-industrie.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het aantrekken van geschenken van klanten een essentieel onderdeel van de mode-industrie en juwelen werden daarbij gebruikt. Men geloofde dat ze een nuttig doel dienden om het moreel te verhogen en vriendschappelijke gevoelens te helpen koesteren. Aan de andere kant hielpen ze ook bij het opbouwen van de mythe van de gentele jock als het symbool van goede smaak. De productie van juwelen bleef gedurende de oorlog in een hoog tempo doorgaan. Na afloop van de oorlog viel de productie echter weer terug op het oude niveau.
De Tweede Wereldoorlog was het product van een ander tijdperk. Het was de eerste grote militaire operatie waarbij gebruik werd gemaakt van dergelijke onconventionele middelen voor massaproductie in de moderne wereld. Tegen het einde van de oorlog hadden de meeste militairen en hoge officieren van zowel de geallieerde als de neutrale legers hun eigen juwelen. De juwelen die zij droegen, maakten echter geen deel uit van het uniform en werden thuis gemaakt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een nieuwe wereldorde gevestigd, en een gevoel van identiteit begon zich te ontwikkelen.Kort daarna vond er een opvallende omslag plaats in de publieke opinie. Men realiseerde zich dat het niet altijd het verstandigste beleid was om de geldvoorraad bij de oorlogsinspanning te houden, en dat het onverstandig was om een betaling te aanvaarden met zoiets eenvoudigs als het produceren van een voorwerp als een geschenk. Zo veranderden vele harten, en begonnen mensen alles wat ze bezaten te koesteren.
Zo werd het besluit om bankbiljetten in verschillende landen op grote schaal te denatureren, dat een kwart eeuw eerder was genomen, gewijzigd. Dit wordt de Plastic Cash Limit genoemd. Het maakt deel uit van een regeling voor eenheidsobligaties, waarbij de koper bij de aankoop van plastic geld van een bepaalde convertibele waarde identiteitsdocumenten moet overleggen om te voorkomen dat een Lanka-quotum wordt overschreden. Deze nieuwe regeling werd in oktober 1994 ingevoerd en stuitte op verzet van een groot aantal bedrijven die lid zijn van de Rubber lips-groep. De bonnen- en overdrachtsbonnenregelingen werden ingevoerd om kopers meer flexibiliteit te geven bij de aankoop van goederen in de detailhandel. Deze regelingen omvatten de terugkoopregeling en het verwijderbare muntstuk-verzorgingselement.
Er zijn andere plastic geldproducten die bedoeld zijn om de aankoop van juwelen te vergemakkelijken. Dergelijke producten zijn onder meer plastic geld, plastic bankbiljetten en krediet-/debetkaarten. Het is illegaal om vals plastic geld of valse bankbiljetten te maken en te gebruiken. Geïncorporeerde bedrijven en particulieren worden via circulaires en direct marketing of cyberspace gewaarschuwd voor het kopen en verkopen van verdacht plastic geld. Bedrijven die internet gebruiken als marketinginstrument om goederen te verkopen, worden met het probleem geconfronteerd. In het algemeen zijn er valse zaken opgedoken ten voordele van kleine detailhandelaars. Verkopers van namaakgoederen zijn in dit verband doorgaans niet ontvankelijk en zijn zich bewust van hun twijfelachtige handelspraktijken.
LEES MEER :